танкі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Ваеннаслужачы танкавых войск.

|| прым. танкі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танкі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. танкі́ст танкі́сты
Р. танкі́ста танкі́стаў
Д. танкі́сту танкі́стам
В. танкі́ста танкі́стаў
Т. танкі́стам танкі́стамі
М. танкі́сце танкі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

танкі́ст м., воен. танки́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танкі́ст 1, ‑а, М ‑сце, м.

Ваеннаслужачы танкавых войск.

танкі́ст 2, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто мые танкі ​2 на танкеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танкі́ст м вайск Pnzersoldat m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

танки́ст воен. танкі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

czołgista

м. танкіст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гармо́нь, ‑і, ж.

Тое, што і гармонік (у 1 знач.). Разняў гармонь танкіст удалы Ды як націсне на басы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Pnzerschütze

m -n, -n танкі́ст (радавы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pnzersoldat

m -en, -en танкі́ст (радавы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)