Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
та́нкавы
прыметнік, адносны
| та́нкавы | та́нкавая | та́нкавае | ||
| та́нкавага | та́нкавай та́нкавае |
та́нкавага | та́нкавых | |
| та́нкаваму | та́нкавай | та́нкаваму | та́нкавым | |
| та́нкавы ( та́нкавага ( |
та́нкавую | та́нкавае | та́нкавых ( |
|
| та́нкавым | та́нкавай та́нкаваю |
та́нкавым | та́нкавымі | |
| та́нкавым | та́нкавай | та́нкавым | та́нкавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перагрупава́цца, ‑нуецца;
Згрупавацца нанава, іначай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бранятанкавыя і механізаваныя войскі,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
БРАНЯТА́НКАВЫЯ І МЕХАНІЗАВА́НЫЯ ВО́ЙСКІ назва роду войск у
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мато́р, ‑а,
Машына, якая ператварае розныя віды энергіі ў механічную; рухавік.
[Ад лац. motor — які прыводзіць у рух.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́нкавы
та́нкавая ата́ка Pánzerangriff
та́нкавая часць Pánzer¦einheit
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
злучэ́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што злучае што‑н.; месца, дзе злучана што‑н.
3. Вялікая вайсковая адзінка (брыгада, дывізія, корпус і пад.).
4. Рэчыва, малекула якога складаецца з атамаў некалькіх элементаў.
5. Спосаб сувязі самастойных раўнапраўных слоў або сказаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БРА́НСКІ ФРОНТ.
Утвораны 16.8.1941, пасля 2 расфарміраванняў зноў утвораны 29.3.1943 на
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)