тане́й нареч. сравнит. ст., обл., см. танчэ́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
таней
Том: 33, старонка: 211.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Тане́й ’танней’ (Байк. і Некр., Сл. ПЗБ; Нас.), тане́йшы ’таннейшы, больш танны’ (Байк. і Некр., Сл. ПЗБ). Гл. танны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тане́й, тане́йшы гл. тонкі
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
то́нка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| то́нка |
танчэ́й
тане́й |
найтанчэ́й
найтане́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тане́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тане́ю |
тане́ем |
| 2-я ас. |
тане́еш |
тане́еце |
| 3-я ас. |
тане́е |
тане́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
тане́ў |
тане́лі |
| ж. |
тане́ла |
| н. |
тане́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
тане́й |
тане́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
тане́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Та́нны ’дзяшовы, недарагі’, ’малакаштоўны, пусты’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Ласт., Некр. і Байк., Касп., Сл. ПЗБ; зах.-бел., ЛА, 3), та́нна ’дзёшава’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Касп.), та́нно ’тс’ (Федар. 4, Сл. ПЗБ), та́на ’тс’ (Сл. ПЗБ), та́нні ’дзяшовы’ (Сл. ПЗБ), та́ны ’тс’ (Сл. ПЗБ), та́нный ’тс’ (Бяльк.), сюды ж танне́й ’дзешавей’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), тане́й ’тс’ (Некр. і Байк., Сл. ПЗБ), та́нняй ’тс’ (паст., вільн., Сл. ПЗБ), тане́йшы, та́ньшы ’тс’ (Байк. і Некр.), ст.-бел. таний (1637 г.), тане (1616 г.), таней, танший (КГС). Геаграфія і гісторыя ўжывання слова сведчаць пра запазычанне з польск. tani, дыял. tanny ’тс’, якое разглядаецца як граматычны гіперызм, што ўзыходзіць да прасл. *tunjь ’танны’, гл. Фасмер, 4, 19; спецыяльна: Борысь, Etymologie, 471–474; Шустар-Шэўц, Зб. Бернштэйну, 474–480; Этимология–1967, 74 (збліжае польск. tani з *tъnъk ’тонкі’). Параўн. тунны, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)