Тамін Міхаіл Пятровіч

т. 15, с. 414

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Тамін М. П. 1/180; 2/179, 347; 5/119; 6/415; 10/222—223; 11/147; 12/502 (іл.), 503, 504

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тамі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тамі́на тамі́ны
Р. тамі́ны тамі́н
Д. тамі́не тамі́нам
В. тамі́ну тамі́ны
Т. тамі́най
тамі́наю		 тамі́намі
М. тамі́не тамі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вікасо́л

[ад ві(тамін) K + лац. sol(utio) = раствор]

водарастваральны аналаг вітаміну К, лекавы сродак для спынення крывацёку, лячэння жаўтухі, гемарою, прамянёвай хваробы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)