тампана́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тампана́да
Р. тампана́ды
Д. тампана́дзе
В. тампана́ду
Т. тампана́дай
тампана́даю
М. тампана́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тампана́да ж., мед. тампона́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тампана́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Увядзенне ў рану або поласць тампона (тампонаў).

[Ням. Tamponade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампана́да

(ням. Tamponade, ад фр. tampon = тампон)

увядзенне ў рану або поласць цела тампонаў для спынення крывацёку або выдалення гною.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; зак. і незак., што (спец.).

Увесці (уводзіць) тампон (тампоны) у рану.

|| наз. тампана́цыя, -і, ж., тампана́да, -ы, ДМ -дзе, ж. і тампанава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тампана́цыя ж., см. тампана́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тампона́да мед. тампана́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тампана́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і тампанада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)