тамо́жня, -і, мн. -і, -жань і -жняў, ж.

Тое, што і мытня.

|| прым. тамо́жны, -ая, -ае.

Таможная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тамо́жня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тамо́жня тамо́жні
Р. тамо́жні тамо́жань
тамо́жняў
Д. тамо́жні тамо́жням
В. тамо́жню тамо́жні
Т. тамо́жняй
тамо́жняю		 тамо́жнямі
М. тамо́жні тамо́жнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тамо́жня ж. тамо́жня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тамо́жня мы́тня, -ні ж.; ист. тамо́жня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таможня

т. 15, с. 415

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тамо́жня, ‑і, ж.

Установа, якая займаецца кантролем над правозам тавараў цераз граніцу і збіраннем спецыяльных пошлін за такі правоз. Разам з другім таварышам, які добра ведаў англійскую мову.., мы паехалі на вакзальную таможню. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тамо́жня ж гл мытня

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тамо́жня ’мытня’ (ТСБМ). Русізм, зыходнае ст.-рус. тамъга (гл. тамга), ад якога прыметнік таможьный (< *тамъжьный) ’той, які мае адносіны да тамгі’, што паслужыў асновай для ўтварэння назоўніка на ‑ня па ўзору овчарня і пад. (Чарных, 2, 227).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мы́тня ж. тамо́жня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мы́тніца, ‑ы, ж.

Гіст. Таможня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)