тамо́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тамо́жны |
тамо́жная |
тамо́жнае |
тамо́жныя |
| Р. |
тамо́жнага |
тамо́жнай тамо́жнае |
тамо́жнага |
тамо́жных |
| Д. |
тамо́жнаму |
тамо́жнай |
тамо́жнаму |
тамо́жным |
| В. |
тамо́жны (неадуш.) |
тамо́жную |
тамо́жнае |
тамо́жныя (неадуш.) |
| Т. |
тамо́жным |
тамо́жнай тамо́жнаю |
тамо́жным |
тамо́жнымі |
| М. |
тамо́жным |
тамо́жнай |
тамо́жным |
тамо́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тамо́жны в разн. знач. тамо́женный;
~ная по́шліна — тамо́женная по́шлина;
т. двор — тамо́женный двор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тамо́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да таможні. Таможны склад. □ [На цеплаход] узыходзілі чарадой таможныя і паліцэйскія чыны. Мележ.
2. Які мае адносіны да кантролю за правозам тавараў цераз граніцу і збіраннем пошлін за такі правоз. Таможная пошліна. □ З дапамогай таварышаў, якія прыехалі мяне сустракаць, і камандзіра самалёта я хутка адшукаў свае рэчы і прайшоў таможныя фармальнасці. Новікаў. Хочацца хутчэй на бераг, але наперадзе яшчэ непазбежныя таможныя працэдуры. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тамо́жня, -і, мн. -і, -жань і -жняў, ж.
Тое, што і мытня.
|| прым. тамо́жны, -ая, -ае.
Таможная пошліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Таможны саюз 3/349; 10/223
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Германскі таможны саюз 3/439; 6/462
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Таможны кодэкс СССР 5/393; 10/223
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
надгля́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Спец. Праверка, агляд. Таможны надгляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тамо́женный мы́тны; ист. тамо́жны;
тамо́женная по́шлина мы́та, мы́тная по́шліна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тары́ф, ‑у, м.
Афіцыйна ўстаноўленая сума збораў, аплаты за што‑н. Чыгуначны тарыф. Таможны тарыф. Тарыфы заработнай платы.
•••
Забаронныя тарыфы — тое, што і забаронныя пошліны (гл. пошліна).
[Фр. tarif.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)