тамбу́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тамбу́й |
тамбу́і |
| Р. |
тамбу́я |
тамбу́яў |
| Д. |
тамбу́ю |
тамбу́ям |
| В. |
тамбу́й |
тамбу́і |
| Т. |
тамбу́ем |
тамбу́ямі |
| М. |
тамбу́і |
тамбу́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
томбу́й спец. тамбу́й, -бу́я м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)