тама́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тама́тавы тама́тавая тама́тавае тама́тавыя
Р. тама́тавага тама́тавай
тама́тавае		 тама́тавага тама́тавых
Д. тама́таваму тама́тавай тама́таваму тама́тавым
В. тама́тавы (неадуш.)
тама́тавага (адуш.)		 тама́тавую тама́тавае тама́тавыя (неадуш.)
тама́тавых (адуш.)
Т. тама́тавым тама́тавай
тама́таваю		 тама́тавым тама́тавымі
М. тама́тавым тама́тавай тама́тавым тама́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тама́тавы, см. тама́тны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тама́тавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і таматны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тома́тный тама́тны; тама́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)