та́лінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. та́лінскі та́лінская та́лінскае та́лінскія
Р. та́лінскага та́лінскай
та́лінскае		 та́лінскага та́лінскіх
Д. та́лінскаму та́лінскай та́лінскаму та́лінскім
В. та́лінскі (неадуш.)
та́лінскага (адуш.)		 та́лінскую та́лінскае та́лінскія (неадуш.)
та́лінскіх (адуш.)
Т. та́лінскім та́лінскай
та́лінскаю		 та́лінскім та́лінскімі
М. та́лінскім та́лінскай та́лінскім та́лінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

та́ллиннский та́лінскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВЕ́ТЭМАА

(Vetemaa) Эн (н. 20.6.1936, Талін),

эстонскі пісьменнік. Засл. пісьменнік Эстоніі (1977). Скончыў Талінскі політэхн. ін-т (1959), Талінскую кансерваторыю (1965). Друкуецца з 1958. Аўтар паэт. зб-каў «Пераломны ўзрост» (1962), «Гульня ў снежкі» (1966), цыкла «маленькіх раманаў» («Манумент», 1965; «Стомленасць», 1967; «Рэквіем для губнога гармоніка», 1968; «Яйкі па-кітайску», 1969), рамана «Серабрыстая стужка» (1977). У творах узнімае маральна-этычныя праблемы, праблемы узаемаадносін сучасніка з грамадствам, крытыкуе цынічна-спажывецкія адносіны яго да жыцця. Майстар сац. гратэску (п’есы «Вячэра на пецярых», 1974; «Зноў гора ад розуму», 1975; «Ружоўнік», паст. 1976), камедыёграф («Сусана, або Школа майстроў», нап. 1974, і інш.). Зрабіў стылізаванае пералажэнне нар. эст. эпасу «Успаміны Калевіпоэга» (1971).

т. 4, с. 131

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)