та́лій

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. та́лій
Р. та́лію
Д. та́лію
В. та́лій
Т. та́ліем
М. та́ліі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

та́лій, -лію м., хим. та́ллий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент — мяккі і лёгкаплаўкі метал блакітна-сівога колеру.

[Ад грэч. thallos — зялёная галінка (назва дадзена па ярка-зялёнай лініі спектра).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

талій

т. 15, с. 402

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Талі́й ’хвароба авечак’: талій на овац напаў (драг., Ск. нар. мовы). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

та́ллий хим. та́лій, -лію м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́лія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. та́лія та́ліі
Р. та́ліі та́лій
Д. та́ліі та́ліям
В. та́лію та́ліі
Т. та́ліяй
та́ліяю		 та́ліямі
М. та́ліі та́ліях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

tal, ~u

м. хім. талій

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)