талсто́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. талсто́вец талсто́ўцы
Р. талсто́ўца талсто́ўцаў
Д. талсто́ўцу талсто́ўцам
В. талсто́ўца талсто́ўцаў
Т. талсто́ўцам талсто́ўцамі
М. талсто́ўцу талсто́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

талсто́вец, -то́ўца м. толсто́вец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

талсто́вец, ‑тоўца, м.

Паслядоўнік талстоўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

толсто́вец талсто́вец, -то́ўца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

талсто́ўка I ж. (к талсто́вец) толсто́вка

талсто́ўка II ж. (блуза, рубаха) толсто́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

талсто́ўка ​1, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Жан. да талстовец.

талсто́ўка ​2, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Шырокая, доўгая мужчынская кашуля ў складку з поясам. [Баляслаў] перацягваў .. каўказскім поясам талстоўку. Чорны.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)