талмуды́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. талмуды́зм
Р. талмуды́зму
Д. талмуды́зму
В. талмуды́зм
Т. талмуды́змам
М. талмуды́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

талмуды́зм, -му м. талмуди́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

талмуды́зм, ‑у, м.

Схаластычныя разважанні: веды, набытыя шляхам начотніцтва, механічнага засваення прачытанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

талмуды́зм

(ад талмуд)

1) іўдзейская казуістыка, якая выводзіць розныя палажэнні з вершаў Пяцікніжжа; схаластычныя разважанні;

2) веды, набытыя шляхам начотніцтва, механічнага засваення прачытанага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

талмуди́зм рел., перен. талмуды́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

талмуды́ст

(ад талмудызм)

1) паслядоўнік і тлумачальнік талмуду;

2) перан. начотчык, схаласт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)