талетъ

Том: 33, старонка: 201.

img/33/33-201_1048_Талетъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Талет, ст.-бел. талетъ ’гатунак шаўковай тканіны, затканай золатам’ (Ст.-бел. лексікон). Фіксуецца з 1592 г. і запазычана са ст.-польск. talet ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 110). Далейшыя сувязі няясныя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)