Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
такты́чны
1. такти́чный;
т. чалаве́к — такти́чный челове́к;
2.воен., перен. такти́ческий;
~ныя заня́ткі — такти́ческие заня́тия;
т. по́спех — такти́ческий успе́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
такты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тактыкі (у 1 знач.). Тактычная задача. □ [Прыборны:] — Тактыка няправільная... Тактычная памылка. Нельга падрыўнікоў пасылаць адных. Іх трэба прыкрываць, абараняць...Шамякін.[Перагуд:] Днём ён [Караневіч] быў на тактычных занятках у першым батальёне.Крапіва.// Які звязаны з правядзеннем бою. Тактычная разведка.
2. Які мае адносіны да тактыкі (у 2 знач.). Тактычныя рознагалоссі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
такты́чны táktisch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
та́ктыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Майстэрства падрыхтоўкі і вядзення бою; спосабы і прыёмы вядзення бою.
Партызаны прытрымліваліся ў баі асобай тактыкі.
2.перан. Сукупнасць сродкаў і прыёмаў для дасягнення мэты.
Тут яна змяніла тактыку сваіх паводзін.
|| прым.такты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
такты́чны
(гр. taktikos)
1) звязаны з ажыццяўленнем ваенных задач;
т-ая адзінка — падраздзяленне, здольнае самастойна выконваць баявое заданне;
2) абумоўлены выбарам прыёмаў грамадскай і палітычнай барацьбы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)