та́ктык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па тактыцы, знаток тактыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́ктык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. та́ктык та́ктыкі
Р. та́ктыка та́ктыкаў
Д. та́ктыку та́ктыкам
В. та́ктыка та́ктыкаў
Т. та́ктыкам та́ктыкамі
М. та́ктыку та́ктыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

та́ктык м. та́ктик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́ктык, ‑а, м.

1. Спецыяліст па тактыцы (у 1, 2 знач.); знаўца тактыкі.

2. Разм. Чалавек, які ўмее весці справу з карысцю для сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́ктык

(гр. taktikos = здольны парадкаваць)

1) спецыяліст па тактыцы, знаўца тактыкі;

2) перан. чалавек, які ўмее весці справу з карысцю для сябе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tactician [tækˈtɪʃn] n. infml та́ктык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

та́ктик прям., перен. та́ктык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tactician

[tækˈtɪʃən]

n.

1) та́ктык -а m.

2) арганіза́тар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)