таксі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Кіроўца таксі.

|| ж. таксі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. таксі́сцкі, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таксі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таксі́ст таксі́сты
Р. таксі́ста таксі́стаў
Д. таксі́сту таксі́стам
В. таксі́ста таксі́стаў
Т. таксі́стам таксі́стамі
М. таксі́сце таксі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

таксі́ст м., разг. такси́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таксі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Разм. Вадзіцель таксі. Да дачы .. [Яраш] не даехаў. Спыніўся каля канторы лясніцтва, сілком усунуў таксісту грошы і пайшоў пехатой. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таксі́ст м Táxifahrer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

такси́ст разг. таксі́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cabbie, cabby [ˈkæbi] n. infml таксі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

taksówkarz

м. таксіст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

taximan

[ˈtæksimæn]

n.

таксі́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cabman

[ˈkæbmæn]

n., pl. -men

рамі́зьнік -а m.; шафёр таксі́, таксі́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)