та́ксіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
та́ксіс |
та́ксісы |
| Р. |
та́ксісу |
та́ксісаў |
| Д. |
та́ксісу |
та́ксісам |
| В. |
та́ксіс |
та́ксісы |
| Т. |
та́ксісам |
та́ксісамі |
| М. |
та́ксісе |
та́ксісах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
та́ксис бот., зоол. та́ксіс, -су м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асмата́ксіс
(ад осмас + таксіс)
перамяшчэнні рухомых аднаклетачных арганізмаў (водарасцяў, прасцейшых) або клетак (спорау, гамет) у бок аптымальнага асматычнага ціску асяроддзя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)