таксы

т. 15, с. 395

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

та́кса

‘сабака’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. та́кса та́ксы
Р. та́ксы та́кс
та́ксаў
Д. та́ксе та́ксам
В. та́ксу та́кс
та́ксаў
Т. та́ксай
та́ксаю		 та́ксамі
М. та́ксе та́ксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

такса́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па таксацыі, па ўстанаўленні таксы¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́кса

‘расцэнка тавараў’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. та́кса
Р. та́ксы
Д. та́ксе
В. та́ксу
Т. та́ксай
та́ксаю
М. та́ксе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

та́ксавы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з устанаўленнем таксы ​1. Таксавая камісія. // Устаноўлены па таксе ​1. Таксавая цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

такса́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Устанаўленне таксы, расцэнак на што‑н., ацэнка чаго‑н.

2. Улік і матэрыяльная ацэнка лесу: вызначэнне запасаў драўніны, аб’ёму дрэў, прыросту і пад.

[Лац. taxatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таксафо́н

(ад гр. taksis = парадак + -фон)

тэлефон-аўтамат, які дзейнічае пасля апускання манеты пэўны час паводле вызначанай таксы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

такса́цыя

(лац. taxatio)

1) вызначэнне таксы, расцэнкі тавараў або нормы аплаты чаго-н.;

2) улік і матэрыяльная ацэнка лясных багаццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)