таксафо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таксафо́н таксафо́ны
Р. таксафо́на таксафо́наў
Д. таксафо́ну таксафо́нам
В. таксафо́н таксафо́ны
Т. таксафо́нам таксафо́намі
М. таксафо́не таксафо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

таксафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэлефонны апарат агульнага карыстання, які працуе пасля апускання спецыяльнага жэтона, манеты або карткі.

|| прым. таксафо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таксафо́н м., спец. таксофо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таксафо́н, ‑а, м.

Тэлефон-аўтамат, які працуе пасля апускання манеты пэўнай вартасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таксафон

т. 15, с. 394

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

таксафо́н

(ад гр. taksis = парадак + phone = гук)

тэлефон-аўтамат.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

таксофо́н спец. таксафо́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэлефо́н, ‑а, м.

1. Від электрасувязі, які дае магчымасць весці вусную размову паміж абанентамі, аддаленымі адзін ад другога на далёкую адлегласць. Гаварыць па тэлефоне. □ Неяк увечары пазваніў па тэлефоне сын маіх знаёмых Толік і запытаў, ці не магла б я даць яму якую-небудзь цікавую кніжку. Бяганская.

2. Электраакустычны апарат для перадачы І прыёму моўнай інфармацыі. Міжгародні тэлефон. Палявы тэлефон. □ Пятрэнка, а за ім Казімір з Ірынкай, прайшлі ў маленькі дырэктарскі кабінет, дзе на сцяне над сталом вісеў тэлефон. Краўчанка. // Нумар тэлефоннага апарата. Дакладны бяру тэлефон, Дакладны ведаю Адрас. Барадулін.

•••

Тэлефон-аўтамат — тэлефонны апарат з механічнай сістэмай аплаты тэлефонных размоў; таксафон.

Абарваць тэлефон гл. абарваць.

Вісець на тэлефоне гл. вісець.

Сядзець на тэлефоне гл. сядзець.

[Ад грэч. tēle — далёка і phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

moneta

monet|a

ж.

1. манета;

automat na ~y — таксафон;

2. зборн. жарт. грошы;

rzucić ~ę (~ą) — кінуць жэрабя;

wziąć co za dobrą ~ę — прыняць што за чыстую манету

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)