таксава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. таксава́нне
Р. таксава́ння
Д. таксава́нню
В. таксава́нне
Т. таксава́ннем
М. таксава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таксава́нне ср., спец. такси́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таксава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. таксаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

такси́рование таксава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таксі́раванне ср., см. таксава́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)