тайніко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тайніко́вы |
тайніко́вая |
тайніко́вае |
тайніко́выя |
| Р. |
тайніко́вага |
тайніко́вай
тайніко́вае |
тайніко́вага |
тайніко́вых |
| Д. |
тайніко́ваму |
тайніко́вай |
тайніко́ваму |
тайніко́вым |
| В. |
тайніко́вы (неадуш.)
тайніко́вага (адуш.) |
тайніко́вую |
тайніко́вае |
тайніко́выя (неадуш.)
тайніко́вых (адуш.) |
| Т. |
тайніко́вым |
тайніко́вай
тайніко́ваю |
тайніко́вым |
тайніко́вымі |
| М. |
тайніко́вым |
тайніко́вай |
тайніко́вым |
тайніко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тайніко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тайніка (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тайні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Месца для хавання чаго-н.
Хаваць пісталет у тайніку.
2. перан. Самае запаветнае, патаемнае месца чаго-н.
У тайніках душы.
|| прым. тайніко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)