таймо́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
таймо́граф |
таймо́графы |
| Р. |
таймо́графа |
таймо́графаў |
| Д. |
таймо́графу |
таймо́графам |
| В. |
таймо́граф |
таймо́графы |
| Т. |
таймо́графам |
таймо́графамі |
| М. |
таймо́графе |
таймо́графах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
таймо́граф
(англ. timograph, ад time = час + гр. grapho = пішу)
прыбор, які рэгіструе час узнікнення і працягласць працэсаў або з’яў; выкарыстоўваецца для кантролю часу работы машын, працягласці якой-н. аперацыі і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)