назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| тае́мнасці | |
| тае́мнасці | |
| тае́мнасцю | |
| тае́мнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| тае́мнасці | |
| тае́мнасці | |
| тае́мнасцю | |
| тае́мнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Уласцівасць таемнага.
2. Нешта загадкавае, невядомае, незразумелае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
тае́мны, -ая, -ае.
1. Схаваны, невядомы, непрыкметны для іншых.
2. Загадкавы, невядомы, акружаны тайнай.
3. У якім схавана тайна.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
таи́нственность таямні́часць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tajemniczość
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Mystérium
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ГАЛУБО́ВІЧ Леанід Міхайлавіч
(
І.Д.Сіпакоў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Таямні́ца ’нешта скрытае, тайнае, загадкавае’, ’тайна’, ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)