таджы́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. таджы́чка таджы́чкі
Р. таджы́чкі таджы́чак
Д. таджы́чцы таджы́чкам
В. таджы́чку таджы́чак
Т. таджы́чкай
таджы́чкаю		 таджы́чкамі
М. таджы́чцы таджы́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таджы́чка,

гл. таджыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таджы́кі, -аў, адз. таджы́к, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Таджыкістан.

|| ж. таджы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. таджы́кскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таджи́чка таджы́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Tadżyczka

ж. таджычка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

таджы́кі, ‑аў; адз. таджык, ‑а, м.; таджычка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. таджычкі, ‑чак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Таджыкскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЗАХІ́ДАВА Лютфі

(н. 6.11.1925, г. Канібадам, Узбекістан),

таджыкская артыстка балета. Нар. арт. СССР (1957). Вучаніца В.Вайнонена і інш. З 1941 салістка Тадж. т-ра оперы і балета імя Айні. Першая балерына-таджычка, якая авалодала тэхнікай класічнага танца. З роляў: Дыльбар («Дыльбар» А.Ленскага), Лейлі («Лейлі і Меджнун» С.Баласаняна), Папялушка («Папялушка» С.Пракоф’ева), Адэта («Лебядзінае возера» П.Чайкоўскага), Марыя («Бахчысарайскі фантан» Б.Асаф’ева), Эсмеральда («Эсмеральда» Ц.Пуні).

т. 7, с. 12

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)