та́бельшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік прадпрыемства, установы, які вядзе ўлік па табелі (у 3 знач.).

|| ж. та́бельшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́бельшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. та́бельшчык та́бельшчыкі
Р. та́бельшчыка та́бельшчыкаў
Д. та́бельшчыку та́бельшчыкам
В. та́бельшчыка та́бельшчыкаў
Т. та́бельшчыкам та́бельшчыкамі
М. та́бельшчыку та́бельшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

та́бельшчык м. та́бельщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́бельшчык, ‑а, м.

Работнік прадпрыемства, установы, які вядзе ўлік яўкі на работу па табелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́бельшчык м., та́бельшчыца ж. Kontrolleur [-´lø:r] m -s, -e, der éine Kontrólltafel überwácht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

та́бельщик та́бельшчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́бельшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да табельшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

timekeeper [ˈtaɪmˌki:pə] n.

1. та́бельшчык

2. гадзі́ннік

3. sport таймкі́пер

♦

be a good/bad timekeeper быць пунктуа́льным/спазня́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)