сіяні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіяні́сцкі сіяні́сцкая сіяні́сцкае сіяні́сцкія
Р. сіяні́сцкага сіяні́сцкай
сіяні́сцкае		 сіяні́сцкага сіяні́сцкіх
Д. сіяні́сцкаму сіяні́сцкай сіяні́сцкаму сіяні́сцкім
В. сіяні́сцкі (неадуш.)
сіяні́сцкага (адуш.)		 сіяні́сцкую сіяні́сцкае сіяні́сцкія (неадуш.)
сіяні́сцкіх (адуш.)
Т. сіяні́сцкім сіяні́сцкай
сіяні́сцкаю		 сіяні́сцкім сіяні́сцкімі
М. сіяні́сцкім сіяні́сцкай сіяні́сцкім сіяні́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіяні́сцкі сиони́стский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіяні́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сіянізму, сіяніста. Сіянісцкія арганізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіяні́сцкі паліт zionístisch [ʦĭo-]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сіяні́зм, -у, м.

Яўрэйскі нацыяналістычны рух, які ўзнік у канцы 19 ст. і ставіць сваёй мэтай аб’яднанне яўрэяў розных краін.

|| прым. сіяні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіяні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік сіянізму.

|| ж. сіяні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. сіяні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сиони́стский сіяні́сцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

syjonistyczny

сіянісцкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БЕ́ГІН Менахем

(16.8.1913, г. Брэст, Беларусь — 9.3.1992),

палітычны дзеяч Ізраіля, юрыст. Адукацыю атрымаў у Варшаўскім ун-це. Перад вайной узначальваў сіянісцкі рух у Польшчы. У 1939 з акупацыяй Польшчы ням. фашыстамі ўцёк у Вільню, дзе быў арыштаваны сав. ўладамі і сасланы ў Сібір. У 1943 у складзе Андэрса арміі трапіў у Палесціну, камандаваў ваен. групоўкай «Іргун». У 1948—83 старшыня партыі «Херут». У 1973—83 лідэр нац. фронту «Лікуд». Прэм’ер-міністр Ізраіля ў 1977—83. Падпісаў Кэмп-Дэвідскія пагадненні (1978) і мірны дагавор з Егіптам (1979). Нобелеўская прэмія міру 1978 (разам з А.Садатам).

т. 2, с. 370

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)