сіяні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік сіянізму.

|| ж. сіяні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. сіяні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіяні́ст сіяні́сты
Р. сіяні́ста сіяні́стаў
Д. сіяні́сту сіяні́стам
В. сіяні́ста сіяні́стаў
Т. сіяні́стам сіяні́стамі
М. сіяні́сце сіяні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіяні́ст м. сиони́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіяні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік, прыхільнік сіянізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіяні́ст м. паліт. Zioníst [ʦĭo-] m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сиони́ст сіяні́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіяні́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да сіяніст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

syjonista

м. сіяніст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zionist

[ˈzaɪənɪst]

n.

сіяні́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)