сія́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сія́мка сія́мкі
Р. сія́мкі сія́мак
Д. сія́мцы сія́мкам
В. сія́мку сія́мак
Т. сія́мкай
сія́мкаю		 сія́мкамі
М. сія́мцы сія́мках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сія́мка,

гл. сіямцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сія́мцы, -аў, адз. сія́мец, -мца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Тайланда.

|| ж. сія́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

|| прым. сія́мскі, -ая, -ае.

Сіямская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сиа́мка сія́мка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сія́мцы, ‑аў; адз. сіямец, ‑мца, м.; сіямка, ‑і, ДМ ‑мцы; мн. сіямкі, ‑мак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Таіланда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)