Сітнякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сітнякі́
Р. Сітняко́ў
Д. Сітняка́м
В. Сітнякі́
Т. Сітняка́мі
М. Сітняка́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сітня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сітня́к сітнякі́
Р. сітняку́ сітняко́ў
Д. сітняку́ сітняка́м
В. сітня́к сітнякі́
Т. сітняко́м сітняка́мі
М. сітняку́ сітняка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цьма ​1, ‑ы, ж.

Адсутнасць святла; цемра. Ноч глухая. Ціха. Густа легла цьма. Колас.

цьма ​2, ‑ы, ж.

1. Уст. У лікавай сістэме Старажытнай Русі — дзесяць тысяч.

2. Тое, што і процьма. Сітнякі стаяць, бы свечкі, Тут маліна і парэчкі — Розных ягад проста цьма. Колас. Ідзе машын па тракту цьма. Астрэйка.

•••

Цьма цьмушчая — вельмі многа, безліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)