сіта́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сіта́л |
сіта́лы |
| Р. |
сіта́лу |
сіта́лаў |
| Д. |
сіта́лу |
сіта́лам |
| В. |
сіта́л |
сіта́лы |
| Т. |
сіта́лам |
сіта́ламі |
| М. |
сіта́ле |
сіта́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сіта́л, -лу м., мин. сита́лл
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сіта́л, ‑у, м.
Шклокерамічны матэрыял, атрыманы крышталізацыяй шкла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сітал 7/469; 9/537—538; 11/328, 336; 12/476
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
сита́лл мин. сіта́л, -лу м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Шлакасітал 9/538; 11/336, гл. Сітал
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)