сіні́цын
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сіні́цын |
сіні́цына |
сіні́цына |
сіні́цыны |
| Р. |
сіні́цынага |
сіні́цынай сіні́цынае |
сіні́цынага |
сіні́цыных |
| Д. |
сіні́цынаму |
сіні́цынай |
сіні́цынаму |
сіні́цыным |
| В. |
сіні́цын (неадуш.) сіні́цынага (адуш.) |
сіні́цыну |
сіні́цына |
сіні́цыны (неадуш.) сіні́цыных (адуш.) |
| Т. |
сіні́цыным |
сіні́цынай сіні́цынаю |
сіні́цыным |
сіні́цынымі |
| М. |
сіні́цыным |
сіні́цынай |
сіні́цыным |
сіні́цыных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сіні́цын
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сіні́цын |
сіні́цына |
сіні́цына |
сіні́цыны |
| Р. |
сіні́цынага |
сіні́цынай сіні́цынае |
сіні́цынага |
сіні́цыных |
| Д. |
сіні́цынаму |
сіні́цынай |
сіні́цынаму |
сіні́цыным |
| В. |
сіні́цын (неадуш.) сіні́цынага (адуш.) |
сіні́цыну |
сіні́цына |
сіні́цыны (неадуш.) сіні́цыных (адуш.) |
| Т. |
сіні́цыным |
сіні́цынай сіні́цынаю |
сіні́цыным |
сіні́цынымі |
| М. |
сіні́цыным |
сіні́цынай |
сіні́цыным |
сіні́цыных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сини́чий сіні́чы, сіні́цын.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)