сінява́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінява́ты сінява́тая сінява́тае сінява́тыя
Р. сінява́тага сінява́тай
сінява́тае		 сінява́тага сінява́тых
Д. сінява́таму сінява́тай сінява́таму сінява́тым
В. сінява́ты (неадуш.)
сінява́тага (адуш.)		 сінява́тую сінява́тае сінява́тыя (неадуш.)
сінява́тых (адуш.)
Т. сінява́тым сінява́тай
сінява́таю		 сінява́тым сінява́тымі
М. сінява́тым сінява́тай сінява́тым сінява́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сінява́ты синева́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сінява́ты, ‑ая, ‑ае.

З сінім адценнем, па колеру блізкі да сіняга. Сіняватыя вочы. □ Сіняватая, быццам свінцовая, вада б’е ў берагі, хвалі як бы гамоняць адна з адной. Сабаленка. Дробныя акенцы былі залеплены звонку сіняватым снегам. Бядуля. Віця бачыў худыя грудзі хлапчука, сіняватую скуру, з-пад якой выпіралі рэбры. Нядзведскі. Сыманчук.. стаіць, прыціснуўшыся плячыма да сіняватай сцяны хутарскога хлява. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінява́ты bläulich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мярцвя́на-сінява́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мярцвя́на-сінява́ты мярцвя́на-сінява́тая мярцвя́на-сінява́тае мярцвя́на-сінява́тыя
Р. мярцвя́на-сінява́тага мярцвя́на-сінява́тай
мярцвя́на-сінява́тае		 мярцвя́на-сінява́тага мярцвя́на-сінява́тых
Д. мярцвя́на-сінява́таму мярцвя́на-сінява́тай мярцвя́на-сінява́таму мярцвя́на-сінява́тым
В. мярцвя́на-сінява́ты (неадуш.)
мярцвя́на-сінява́тага (адуш.)		 мярцвя́на-сінява́тую мярцвя́на-сінява́тае мярцвя́на-сінява́тыя (неадуш.)
мярцвя́на-сінява́тых (адуш.)
Т. мярцвя́на-сінява́тым мярцвя́на-сінява́тай
мярцвя́на-сінява́таю		 мярцвя́на-сінява́тым мярцвя́на-сінява́тымі
М. мярцвя́на-сінява́тым мярцвя́на-сінява́тай мярцвя́на-сінява́тым мярцвя́на-сінява́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шэ́ра-сінява́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шэ́ра-сінява́ты шэ́ра-сінява́тая шэ́ра-сінява́тае шэ́ра-сінява́тыя
Р. шэ́ра-сінява́тага шэ́ра-сінява́тай
шэ́ра-сінява́тае		 шэ́ра-сінява́тага шэ́ра-сінява́тых
Д. шэ́ра-сінява́таму шэ́ра-сінява́тай шэ́ра-сінява́таму шэ́ра-сінява́тым
В. шэ́ра-сінява́ты (неадуш.)
шэ́ра-сінява́тага (адуш.)		 шэ́ра-сінява́тую шэ́ра-сінява́тае шэ́ра-сінява́тыя (неадуш.)
шэ́ра-сінява́тых (адуш.)
Т. шэ́ра-сінява́тым шэ́ра-сінява́тай
шэ́ра-сінява́таю		 шэ́ра-сінява́тым шэ́ра-сінява́тымі
М. шэ́ра-сінява́тым шэ́ра-сінява́тай шэ́ра-сінява́тым шэ́ра-сінява́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

серабры́ста-сінява́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. серабры́ста-сінява́ты серабры́ста-сінява́тая серабры́ста-сінява́тае серабры́ста-сінява́тыя
Р. серабры́ста-сінява́тага серабры́ста-сінява́тай
серабры́ста-сінява́тае		 серабры́ста-сінява́тага серабры́ста-сінява́тых
Д. серабры́ста-сінява́таму серабры́ста-сінява́тай серабры́ста-сінява́таму серабры́ста-сінява́тым
В. серабры́ста-сінява́ты (неадуш.)
серабры́ста-сінява́тага (адуш.)		 серабры́ста-сінява́тую серабры́ста-сінява́тае серабры́ста-сінява́тыя (неадуш.)
серабры́ста-сінява́тых (адуш.)
Т. серабры́ста-сінява́тым серабры́ста-сінява́тай
серабры́ста-сінява́таю		 серабры́ста-сінява́тым серабры́ста-сінява́тымі
М. серабры́ста-сінява́тым серабры́ста-сінява́тай серабры́ста-сінява́тым серабры́ста-сінява́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

синева́тый сінява́ты, сіня́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bluish [ˈblu:ɪʃ] adj. сінява́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bluish

[ˈblu:ɪʃ]

adj.

сінява́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)