сіню́ха, -і, ДМ -ню́се, ж.

Тое, што і сінюшнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіню́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сіню́ха
Р. сіню́хі
Д. сіню́се
В. сіню́ху
Т. сіню́хай
сіню́хаю
М. сіню́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіню́ха ж., бот., мед. синю́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіню́ха, ‑і, ДМ ‑нюсе, ж.

1. Шматгадовая травяністая расліна сямейства сінюхавых (выкарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы). Калі павявае вецер, .. шуміць тады лаза і шапоча падсохлая не скошаная ля кустоў асака, сінюха і трава-елка. Пташнікаў.

2. Тое, што і сінюшнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сінюха (р.), гл. Сінія Воды

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сінюха 9/529

- » - блакітная 9/529 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сінюха,

цыяноз.

т. 14, с. 409

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сінюха,

геалагічны помнік прыроды.

т. 14, с. 409

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сінюха,

род кветкавых раслін.

т. 14, с. 409

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сіню́ха ж. мед. Bláusucht f -, Zyanóse f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)