сінонім назоўнік | мужчынскі род

У мовазнаўстве: слова (або выраз), якія супадаюць або блізкія па значэнню з другім словам (выразам), напр. «смелы» і «адважны»; «апусціць галаву» і «панурыць галаву».

|| прыметнік: сінанімічны.

  • С. рад назоўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сіно́нім м., лингв. сино́ним

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сінонім, ‑а, м.

Слова, якое адрозніваецца ад іншага гучаннем (і напісаннем), але супадае з ім або вельмі блізкае да яго па значэнню (напрыклад: «моцны» і «трывалы», «праца» і «работа»). Для перадачы аднаго і таго ж паняцця ў пісьменніка знаходзіцца мноства сінонімаў. Каваленка. Часта і ў літаратуры словы «байка» і «казка» ўжываюцца як сінонімы. Казека. // перан. Кніжн. Тоеснае паняцце. Купалаўскі «вольны сейбіт» стаў сінонімам новага чалавека працы. Гіст. бел. сав. літ. У разуменні Горкага краса атаясамлівалася з свабодай чалавека, была сінонімам свабоды і рэвалюцыі. Івашын.

[Ад грэч. synōnymos — аднайменны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіно́нім м лінгв Synoným n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сино́ним лингв. сіно́нім, -ма м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Syn.

= Synonym – сінонім

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

synonim, ~u

м. сінонім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bliskoznacznik

м. лінгв. сінонім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адменнік, ‑а, м.

Тое, што і сінонім. Існаванне сінонімаў мае свае гістарычныя падставы. У арабскай мове, як было падлічана ў свой час, ёсць тысяча адменнікаў для слова «меч» і чатыры тысячы для слова «няшчасце». Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Synoným

n -s, -e i -onýma лінгв. сіно́нім

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)