(ад
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
(ад
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сінгле́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сінгле́т | ||
| сінгле́та | сінгле́таў | |
| сінгле́ту | сінгле́там | |
| сінгле́т | ||
| сінгле́там | сінгле́тамі | |
| сінгле́це | сінгле́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)