сінайкі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сінайкі́зм |
сінайкі́змы |
| Р. |
сінайкі́зму |
сінайкі́змаў |
| Д. |
сінайкі́зму |
сінайкі́змам |
| В. |
сінайкі́зм |
сінайкі́змы |
| Т. |
сінайкі́змам |
сінайкі́змамі |
| М. |
сінайкі́зме |
сінайкі́змах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сінайкі́зм
(гр. synoikismos)
аб’яднанне некалькіх старажытнагрэчаскіх пасяленняў або гарадоў у адзін поліс у сувязі з узнікненнем класавага грамадства і станаўленнем дзяржавы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)