сімбіё́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сімбіё́з
Р. сімбіё́зу
Д. сімбіё́зу
В. сімбіё́з
Т. сімбіё́зам
М. сімбіё́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сімбіёз, -у, м. (спец.).

Форма сумеснага жыцця арганізмаў розных відаў, якая прыносіць ім узаемную карысць.

С. грыба і водарасці.

|| прым. сімбіяты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сімбіёз, -зу м., биол., перен. симбио́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сімбіёз, ‑у, м.

Форма сумеснага жыцця арганізмаў розных відаў, пры якім арганізмы прыносяць карысць адзін аднаму. Сімбіёз грыба і водарасці. □ Клубяньковыя бактэрыі жывуць у сімбіёзе з струкавымі раслінамі. Гаркуша. / у перан. ужыв. Ігнат Дуброўскі не стаў паэтам. Эканоміка і... паэзія? Цяжка ўявіць сабе больш неверагодны сімбіёз. Лобан.

[Ад грэч. symbiōsis — сумеснае жыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сімбіёз 4/451; 6/415; 7/189; 9/211, 517

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сімбіёз

т. 14, с. 383

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сімбіёз м. біял. Symbióse f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

симбио́з биол., перен. сімбіёз, -зу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

symbiosis [ˌsɪmbaɪˈəʊsɪs] n. (pl. symbioses) biol. сімбіёз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эндасімбіёз

(ад энда- + сімбіёз)

сімбіёз арганізмаў аднаго віду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)