сілі́цый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сілі́цый
Р. сілі́цыю
Д. сілі́цыю
В. сілі́цый
Т. сілі́цыем
М. сілі́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сілі́цый, -цыю м., хим. сили́ций

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сілі́цый, ‑ю, м.

Тое, што і крэмній.

[Ад лац. silex, silicis — крэмень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сілі́цый

(лац. silicium, ад silex, -icis = крэмень)

тое, што і крэмній.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сили́ций хим. сілі́цый, -цыю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіліцыфіка́цыя

(ад сіліцый + -фікацыя)

узбагачэнне горных парод крэменязёмам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ферасілі́цый

(ад фера- + сіліцый)

сплаў жалеза з крэмніем, які выкарыстоўваецца для выдалення са сталі кіслароду і ўзбагачэння яе крэмніем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)