сіліко́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіліко́з
Р. сіліко́зу
Д. сіліко́зу
В. сіліко́з
Т. сіліко́зам
М. сіліко́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіліко́з, -зу м., мед. силико́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіліко́з, ‑у, м.

Прафесійная хвароба, што выклікаецца працяглым удыханнем пылу, які ўтрымлівае свабодны двухвокіс крэмнію..

[Лац. silex, silicis — крэмень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сілікоз

т. 14, с. 379

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

силико́з мед. сіліко́з, -зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

silicosis [ˌsɪlɪˈkəʊsɪs] n. (pl. silicoses) n. med. сіліко́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пнеўмаканіёзы

(ад гр. pneumon = лёгкія + konia = пыл)

група прафесійных захворванняў лёгкіх, абумоўленых працяглым удыханнем вытворчага пылу (напр. антракоз, бісіноз, сілікоз).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)