сілумі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сілумі́н сілумі́ны
Р. сілумі́ну сілумі́наў
Д. сілумі́ну сілумі́нам
В. сілумі́н сілумі́ны
Т. сілумі́нам сілумі́намі
М. сілумі́не сілумі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сілумін

т. 14, с. 379

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

силуми́н мет. сілумі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)