сілаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сілаві́к сілавікі́
Р. сілавіка́ сілавіко́ў
Д. сілавіку́ сілавіка́м
В. сілавіка́ сілавіко́ў
Т. сілавіко́м сілавіка́мі
М. сілавіку́ сілавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сілаві́к м. силови́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)