сіко́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіко́з
Р. сіко́зу
Д. сіко́зу
В. сіко́з
Т. сіко́зам
М. сіко́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіко́з, -зу м., мед. сико́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сікоз 8/455

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сіко́з, ‑у, м.

Хранічнае запаленне скуры ў мужчын пераважна ў вобласці барады і вусоў.

[Грэч. sykosis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сікоз

т. 14, с. 373

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сіко́з

(гр. sykosis)

гнойнае запаленне валасяных мяшочкаў у мужчын пераважна ў вобласці барады і вусоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сико́з мед. сіко́з, -зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)