сіені́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіені́тавы сіені́тавая сіені́тавае сіені́тавыя
Р. сіені́тавага сіені́тавай
сіені́тавае		 сіені́тавага сіені́тавых
Д. сіені́таваму сіені́тавай сіені́таваму сіені́тавым
В. сіені́тавы (неадуш.)
сіені́тавага (адуш.)		 сіені́тавую сіені́тавае сіені́тавыя (неадуш.)
сіені́тавых (адуш.)
Т. сіені́тавым сіені́тавай
сіені́таваю		 сіені́тавым сіені́тавымі
М. сіені́тавым сіені́тавай сіені́тавым сіені́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіені́тавы сиени́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіені́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сіеніту, уласцівы яму; які ўтрымлівае ў сабе сіеніт. Сіенітавы масіў. // Зроблены з сіеніту. Сіенітавая абліцоўка будынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сиени́товый сіені́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)