сідр, -у, м.

Слабае віно, якое атрымліваецца ў выніку браджэння яблычнага соку.

|| прым. сі́дравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́др

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сі́др
Р. сі́дру
Д. сі́дру
В. сі́др
Т. сі́драм
М. сі́дры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сідр (род. сі́дру) м. сидр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сідр 3/96

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сідр, ‑у, м.

Слабае віно, якое атрымліваецца ў выніку браджэння яблычнага соку.

[Фр. cidre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сідр

т. 14, с. 370

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сідр м. (напой) Zíder m -s, Ápfelwein m -(e)s, (Ápfel)most m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сідр

(фр. cidre)

слабае віно, насычанае вуглекіслатой, якое атрымліваецца ў выніку браджэння яблычнага соку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сидр сідр, род. сі́дру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cider [ˈsaɪdə] n. сідр, я́блычнае віно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)