Паўднёвай Сібіры горы

т. 12, с. 193

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сібі́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Сібі́р
Р. Сібі́ры
Д. Сібі́ры
В. Сібі́р
Т. Сібі́р’ю
М. Сібі́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тайме́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

Рыба сямейства ласасёвых, якая водзіцца ў рэках Сібіры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́нты, нескл., м. і ж.

Угорскі народ, які жыве на поўначы Заходняй Сібіры.

|| прым. ха́нты, нязм. і ханты́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сібіра́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Жыхар або ўраджэнец Сібіры.

|| ж. сібіра́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. сібіра́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагаво́дны, -ая, -ае.

1. Паўнаводны (пра рэкі, вадаёмы).

Мнагаводныя рэкі Сібіры.

2. Багаты вадой; які добра арашаецца.

М. край.

|| наз. мнагаво́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яса́к, -у́, м.

Натуральны падатак у Рускай дзяржаве, які збіралі на карысць казны з народаў Паволжа, Сібіры і Далёкага Усходу.

|| прым. яса́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сібі́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Сібіры, уласцівы Сібіры; які жыве ў Сібіры. Сібірскія маразы. □ Пышна закусцілася на сібірскіх аблогах цёмна-зялёным дываном пшаніца. Пальчэўскі.

2. У складзе некаторых заалагічных і батанічных назваў. Сібірская яблыня. Сібірскі кедр. Сібірскі мерынос. Сібірскі кот.

•••

Сібірская язва гл. язва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яра́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -аў, ж.

Пераноснае жыллё з канічным дахам у некаторых народаў паўночна-ўсходняй Сібіры.

Я. аленяводаў.

|| прым. яра́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ю́рта, -ы, ДМ ю́рце, мн. -ы, -аў, ж.

Пераноснае, конусападобнай формы жыллё, крытае шкурамі ў некаторых качавых народаў Азіі і Паўднёвай Сібіры.

|| прым. ю́ртавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)