сястры́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сястры́ца сястры́цы
Р. сястры́цы сястры́ц
Д. сястры́цы сястры́цам
В. сястры́цу сястры́ц
Т. сястры́цай
сястры́цаю		 сястры́цамі
М. сястры́цы сястры́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сястры́ца ж., уменьш.-ласк. сестри́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сястры́ца, ‑ы, ж.

Разм.

1. Памянш.-ласк. да сястра (у 1, 3 знач.). Малы з бацькаўскім выглядам частаваў меншую сястрыцу. Чорны. — Сястрыца! — пазваў .. [Лібу] ранены на мыліцах. Гартны.

2. Фамільярна-ласкавы зварот да асобы жаночага полу. [Маці:] — А мая ж ты сястрыца! А мая ж ты галубка! Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сястры́ца ж. разм. памянш. Schwésterchen n -s, -; Schwésterlein n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сястра́, -ы́, мн. сёстры і (з ліч. 2, 3, 4) сястры́, сясцёр, ж.

1. Кожная з дачок у адносінах да іншых дзяцей гэтых жа бацькоў.

Родная с.

Дваюрадная (стрыечная) с.

2. Асоба сярэдняга медыцынскага персаналу ў лячэбнай установе.

Медыцынская с.

Хірургічная с.

3. Манашка.

○

Малочная сястра — дачка мамкі ў адносінах да выкармленых ёю чужых дзяцей, а таксама выкармленая дзяўчынка ў адносінах да дзяцей мамкі.

Міласэрная сястра — медыцынская сястра, якая дапамагае хворым, раненым.

Сястра-гаспадыня — асоба, якая загадвае гаспадаркай, бялізнай, інвентаром і інш. у лячэбных і дзіцячых установах.

|| памянш. сястры́ца, -ы, мн. -ы, -ры́ц, ж. (да 1 і 2 знач.) і сястры́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. сястры́н, сестрына́, сестрыно́ (да 1 знач.) і сястры́нскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залві́ца, -ы, мн. -ы, -віц, ж.

Мужава сястра.

З. не сястрыца (з нар.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сестри́ца уменьш.-ласк. сястры́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сястры́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да сястра (у 1, 3 знач.); сястрыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залві́ца, ‑ы, ж.

Абл. і нар.-паэт. Залоўка. Кукавала зязюлечка. Як кукавала, праўду казала, .. Што залвіца — не сястрыца. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sister

[ˈsɪstər]

n.

1) сястра́ f.; сястры́чка, сястры́ца f.

a half sister — зво́дная сястра́

2) мана́шка f.

3) мэдыцы́нская або́ міласэ́рная сястра́, сядзе́лка m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)