сярэ́дне
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сярэ́дне |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сярэ́дне нареч., разг.
1. сре́дне;
жыць с. — жить сре́дне;
2. уме́ренно;
сяго́ння ве́цер дзьме с. — сего́дня ве́тер ду́ет уме́ренно;
3. сре́дне, посре́дственно;
арты́сты ігра́юць с. — арти́сты игра́ют сре́дне (посре́дственно)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сярэ́дне, прысл.
Разм.
1. Ні добра, ні дрэнна; пасрэдна. Вучыцца сярэдне. Жыве ён сярэдне.
2. Не вышэй сярэдняга ўзроўню, нормы. [Тамара] невысокая, сярэдне для сваіх год распаўнелая, пышнагрудая — па-свойму прыгожая. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярэ́дне-малы́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сярэ́дне-малы́ |
сярэ́дне-мала́я |
сярэ́дне-мало́е |
сярэ́дне-малы́я |
| Р. |
сярэ́дне-мало́га |
сярэ́дне-мало́й
сярэ́дне-мало́е |
сярэ́дне-мало́га |
сярэ́дне-малы́х |
| Д. |
сярэ́дне-мало́му |
сярэ́дне-мало́й |
сярэ́дне-мало́му |
сярэ́дне-малы́м |
| В. |
сярэ́дне-малы́ (неадуш.)
сярэ́дне-мало́га (адуш.) |
сярэ́дне-малу́ю |
сярэ́дне-мало́е |
сярэ́дне-малы́я (неадуш.)
сярэ́дне-малы́х (адуш.) |
| Т. |
сярэ́дне-малы́м |
сярэ́дне-мало́й
сярэ́дне-мало́ю |
сярэ́дне-малы́м |
сярэ́дне-малы́мі |
| М. |
сярэ́дне-малы́м |
сярэ́дне-мало́й |
сярэ́дне-малы́м |
сярэ́дне-малы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сярэдня... (гл. сярэдне...).
Першая састаўная частка складаных слоў, ужыв. замест «сярэдне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: сярэднядзённы, сярэдняпозні, сярэднярускі, сярэдняспелы, сярэднясутачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сярэдне..., (а таксама сярэдня...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая мае значэнні: 1) які знаходзіцца ў сярэдняй частцы чаго‑н. (краю, мясцовасці, ракі і пад.), напрыклад: сярэднееўрапейскі, сярэднедунайскі; 2) які з’яўляецца сярэднім перыядам у жыцці, гісторыі, развіцці чаго‑н., напрыклад: сярэднедэвонскі; 3) сярэдні па велічыні, па сваіх уласцівасцях, якасцях, напрыклад: сярэдневалакністы, сярэднесалёны; 4) які ўяўляе сабой сярэдняе якіх‑н. велічынь, напрыклад: сярэднеарыфметычны, сярэднестатыстычны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярэдне... (а таксама сярэдня...).
Першая састаўная частка складаных слоў, са знач.:
1) сярэдні (у 2 знач.), напр.: сярэднеарыфметычны, сярэднестатыстычны;
2) які знаходзіцца ў сярэдзіне, сярэдні (у 1 знач.), напр.: сярэднебеларускі, сярэднепралётны, сярэднетаежны;
3) сярэдні (у 3 знач.), напр.: сярэднепаспяваючы, сярэднеўкормлены, сярэднеўспрыімлівы;
4) які з’яўляецца сярэднім у жыцці, гісторыі, развіцці чаго-н., напр.: сярэдневяковы, сярэднепалеалітычны, сярэднечацвярцічны;
5) які мае адносіны да сярэдняй адукацыі, напр.: сярэднемедыцынскі, сярэднетэхнічны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сярэдня... (гл. сярэдне...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «сярэдне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: сярэднярускі, сярэднясутачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анда́нтэ,
1. прысл. Сярэдне-павольна, плаўна (пра тэмп выканання музычнага твора).
2. нескл., н. Музычны твор або яго частка, якія выконваюцца ў сярэдне-павольным тэмпе.
[Іт. andante.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уме́ренно нареч. памярко́ўна, умеркава́на; (средне) сярэ́дне, уме́рана, ме́рна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)