сянны́ гл. сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сянны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сянны́ сянна́я сянно́е сянны́я
Р. сянно́га сянно́й
сянно́е		 сянно́га сянны́х
Д. сянно́му сянно́й сянно́му сянны́м
В. сянны́ (неадуш.)
сянно́га (адуш.)		 сянну́ю сянно́е сянны́я (неадуш.)
сянны́х (адуш.)
Т. сянны́м сянно́й
сянно́ю		 сянны́м сянны́мі
М. сянны́м сянно́й сянны́м сянны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сянны́ сенно́й;

с. прэс — сенно́й пресс;

○ сянна́я ліхама́нка — мед. сенна́я лихора́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сянны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да сена. Як толькі .. пачнуць прабівацца кволыя ранішнія прамяні, я выбіраюся з цёплага сяннога берлагу. Карамазаў. // Які зроблены з сена. Сянная пацяруха. Сянная мука. Сянны настой. // Прызначаны для сена. Сянны склад. Сянны прэс.

•••

Сянная ліхаманка — хвароба, якая праяўляецца цяжкім ліхаманкавым станам, узнікае ў людзей з павышанай адчувальнасцю ў час цвіцення раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́на, -а, н.

Скошаная і высушаная трава, якая ідзе на корм жывёле.

|| памянш.-ласк. сянцо́, -а́, н.

|| прым. сянны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сянны прэс 10/178

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сенно́й​I (от се́но) сянны́;

сенно́й база́р сянны́ ры́нак;

сенно́й пресс сянны́ прэс;

сенна́я лихора́дка мед. сянна́я ліхама́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sienny

сянны;

katar sienny мед. сянная ліхаманка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Турэя (р.), гл. Тур’я (бас. Сянны)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Верхатур’я (р.), гл. Тур’я (р., бас. Сянны)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)