Сянна́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Сянна́я
Р. Сянно́й
Д. Сянно́й
В. Сянну́ю
Т. Сянно́й
Сянно́ю
М. Сянно́й

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ліхаманка сянная 1/294

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сянная палачка (бактэрыя) 2/189

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сянная ліхаманка

т. 15, с. 351

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сянная мука

т. 15, с. 351

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сянны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да сена. Як толькі .. пачнуць прабівацца кволыя ранішнія прамяні, я выбіраюся з цёплага сяннога берлагу. Карамазаў. // Які зроблены з сена. Сянная пацяруха. Сянная мука. Сянны настой. // Прызначаны для сена. Сянны склад. Сянны прэс.

•••

Сянная ліхаманка — хвароба, якая праяўляецца цяжкім ліхаманкавым станам, узнікае ў людзей з павышанай адчувальнасцю ў час цвіцення раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hay fever

сянна́я ліхама́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сянны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сянны́ сянна́я сянно́е сянны́я
Р. сянно́га сянно́й
сянно́е		 сянно́га сянны́х
Д. сянно́му сянно́й сянно́му сянны́м
В. сянны́ (неадуш.)
сянно́га (адуш.)		 сянну́ю сянно́е сянны́я (неадуш.)
сянны́х (адуш.)
Т. сянны́м сянно́й
сянно́ю		 сянны́м сянны́мі
М. сянны́м сянно́й сянны́м сянны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сянны́ сенно́й;

с. прэс — сенно́й пресс;

○ сянна́я ліхама́нка — мед. сенна́я лихора́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sienny

сянны;

katar sienny мед. сянная ліхаманка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)